Dag 5- Holy Holi!

Vandaag is het dé dag voor de Hindoes hier in Jaipur: het Holi festival. Op deze dag vieren ze feest en vergeven ze anderen wat die hen misdaan heeft. Ze doen dat op een heel speciale manier: overal in de stad kan je gekleurd poeder kopen, rood,geel, groen, oranje, blauw en paars. Het begint meestal ‘onschuldig’: iemand heeft een handje vol krijt vast. Ze raken je gezicht aan en smeren zo krijt aan je terwijl ze roepen “happy Holi’”. Maar dat veegje is al heel snel buiten proportie. Er wordt met krijt gegooid, er zijn toeters die krijt spuwen, poederkanonnen,… En natuurlijk doen we mee. We bevinden ons op een festivalsite waar voornamelijk toeristen komen. Er zijn ook Indiërs, maar die zijn in de minderheid. Deze plek wordt door de overheid voorzien en ingericht. In de stad feesten de locals. Maar daar komt vaak drank aan te pas, wat maakt dat de stad een onveilige plek is voor toeristen. 

Wij zijn er al vanaf iets na 9. De feestplek is op een boogscheut van ons hotel. Onze chauffeur brengt er ons met de auto naar toe. We amuseren er ons! Één van de eerste dansnummers was er trouwens eens van Dimitri Vegas. Zelfs hier is ie gekend! Veel woorden gaan we hier niet vuil maken: WIJ waren vuil! Niet alleen ons haar plakt dicht van de kleurpoeders, ons hele lijf is in poeder, van kop, neus en oor tot teen.

Rond half één krijgen we het te warm en grolt onze maag al wat. En aangezien de 2 zakjes chips die we kochten meer lucht dan chips bevatten, dringt een maaltijd zich op (écht! Zo weinig in één zakje!! - maar ‘t kostte ons ook maar 15 roepie (delen door 87 ongeveer). Dus duur was het niet. 

Terug naar de auto. Delavant staat ons op te wachten op een parking vlakbij. Hij heeft er duidelijk plezier in om ons zo te zien  Of we niet beter gewoon stappen naar het hotel in plaats van zijn auto te bekladden? Neen! Dat vindt hij niet erg. Maar als voorzienig man heeft hij wel wijselijk de witte hoezen van de zetels achteraan verwijderd. :-),kè!       Jkl

§ y

Terug in het hotel proberen we ons weer proper te krijgen. En euhhhhh…. Dat lukt… gedeeltelijk. Door Barts kort geknipte coupe zie je nog rode vlekken, alsof hij één of andere enge ziekte heeft. En ik zag er na het douchen nog uit als een Indiaan. Alle plekken waar we zweetten, daar verdwijnt de kleurstof niet of bijna niet. En tjah… ik had mijn zonnebril opgezet (tegen de zon - het is hier 31 graden :-) - iets meer dus dan in België - én tegen het rondvliegend poeder). Maar de keerzijde is de Indianenlook die ik hier aan overhoud… Ik probeer het kleursel in mijn gezicht weg te krijgen met andere zepen, bodylotion en zelfs met tandpasta (daar zit wat korrel in). Dat laatste helpt. Maar mijn vel vindt dat duidelijk niet leuk. Ik zie er nu nog altijd uit als een Indiaan…. Maar een iets andere dan daarstraks. Oeps…

Na onze douche gaan we met onze chauffeur weer op pad. Hij brengt ons naar een plek waar we een lunch kunnen nemen. Er zijn echter maar weinig restaurants open op een dag als vandaag.  Het tweede adres is open. Er komt net een busje Portugese dames toe. Nog van kop tot teen besmeurd. Maar voor we binnen geraken krijgen we van een restaurantmedewerker aan de buitendeur … een streep poeder op ons gezicht!  Alain !!

In het restaurant blijken we de énige bezoekers te zijn die ‘proper’ zijn. Zelfs de obers staan onder het krijt. En ééntje van hen heeft duidelijk al feest gevierd (lees: gedronken). 

Terug buiten gaat Delavant de uitdaging aan om zich weer een weg te banen in het verkeer. En dat is geen evidente zaak: tussen het sowieso al woelige verkeer lopen en rijden zatlappen, staan feestvierders,…. Het is een wonder dat hier geen ongelukken gebeuren!

Na nog een korte stop aan een winkeltje gaan we richting ons hotel. Het is intussen bijna half 4. Nog vroeg in de namiddag. Maar wij zijn moe en hebben nood aan een momentje niks doen. Het zwembad is dan wel gesloten. maar de zetels er rond staan er zo uitnodigend. We maken er een relax namiddag van. Dat mag ook wel eens!