Dag 6 - Op weg naar Agra

Vandaag verlaten we Jaipur en reizen we naar Agra, waar de Taj Mahal gelegen is. Het was een deugddoende nacht. We zetten de airco de hele nacht op minimumstand, maar met de bedgordijnen dicht, opdat we niet in de ‘wind’ zouden liggen. Op die manier is het aangenaam qua temperatuur in de kamer.   Op geen enkele plek konden we al een raam open zetten. Ofwel heeft de kamer geen raam, ofwel kan die niet open.  

Dat de omgevingslucht in Delhi heel vervuild is, is een gekend feit. Blijkbaar zou één dag in Delhi verblijven het equivalent hebben van het roken van 50 sigaretten. Ai ai… gezond is dat niet. 

Maar ook Jaipur is een stad waar de luchtvervuiling heel merkbaar is. Ook hier merken we dat er gedurende het grootste deel van de dag een ‘mist’, SMOG, boven de stad hangt. Slechts af en toe kan de zon helemaal doorbreken. 

Het is dus niet onlogisch dat mijn longen het wel wat lastig hebben met de wisselende temperaturen (contrast buitenlucht en airco in hotel en auto), maar vooral ook met de vuile lucht.  

Maar zoals ik al zei: vandaag verlaten we even de drukte van de stad. We rijden naar Agra, maar houden onderweg een halte bij Fatechpur Sikri. Dat is een rode zandstenen stad in de staat Uttar Pradesh. De site werd op 12 jaar tijd gebouwd, en werd uiteindelijk slechts 4 jaar effectief gebruikt. Het was de hoofdstad van het Mogolrijk in de 16de eeuw en werd gebouwd door de Mogolheerser Akbar de Grote. Hij was zelf een moslim, maar had 3 vrouwen: een Portugese vrouw (christelijk), een Hindoevrouw en een moslimvrouw. Enkel de Hindoevrouw kon hem een zoon schenken. Voor haar werd dan ook het grootste verblijf gebouwd. Maar ook de andere 2 vrouwen hadden niet te klagen. En tjah… natuurlijk: hij had ook nog 5000 minnaressen. De sukkelaar ;-)

De rit van Jaipur naar Agra is confronterend. De weg is een mix van mens en dier. Op de weg zien we uiteraard koeien en buffels, maar ook olifanten, kamelen, everzwijnen, apen, … We zien arm en heel arm…. Sloppenwijken, tenten,… Wat schuilt er dan nog verder van de hoofdweg af? 

Delavant, onze chauffeur, loodst zich behendig een weg tussen de soms heel hectische toestanden. In de regio waar we nu naar toe gaan wordt vandaag het Holi Festival gevierd.  Dat betekent: veel mannen op de weg die meer dan een glaasje teveel op hebben.  Gelukkig merken we nergens dat dit tot ongelukken leidt. Hoogstens iemand die kotsend uit een riksja hangt of die volledig van de kaart op straat of in de wegkant blijft hangen. 

Na ons bezoek vraagt Delavant of we willen stoppen bij een restaurant. Het is al 15u, we aten nog niets deze middag. Maar we besluiten om het middagmaal te skippen. Michiel is sinds gisterenavond al in Agra. Het lijkt ons leuker om met ons drieën vanavond iets te gaan eten. 

Michiel ging in de namiddag alleen op pad, in de Indische straten het Holi festival aan het vieren. Hij bezocht vandaag ook de Taj Mahal. Omwille van het Holi feest wordt er nergens toegang gevraagd aan musea.  En als Europese jongeman (en dan nog één met blonde haren) wordt hij graag begeleid ;-)

Tegen half zes zijn we aan het hotel. We zetten onze bagage snel in onze kamer (mooi hotel!) en gaan dan weer met Delavant op pad. Hij stelt ons voor om de Taj Mahal vanaf de achterkant eens te gaan bekijken. Michiel kan nog niet mee. hij bestelde online een pizza, en die wordt straks geleverd. ‘Ik kom wel achter met een tuktuk’, zegt ie. Hij voelt zich merkbaar op zijn gemak hier in India, zoveel is ons al duidelijk. 

De rit ernaar toe is pakkend. Delavant loodst ons via wegen waar normaal gezien maar weinig toeristen komen. We zien wijken waar mensen echt dicht op elkaar leven, onder erg primitieve tot zelfs erbarmelijke omstandigheden. 

Delavant zet ons af aan een parking niet veraf van de achterkant van de Taj Mahal. We wandelen de laatste 500 meter. Ook dat is niet vanzelfsprekend: elke riksja bestuurder die langskomt smeekt of we instappen. Zelfs gratis. Maar neen. We willen wat bewegen. We zaten vandaag al 5 uur stil in de auto!

Het zicht is fenomenaal: we kijken op een vlakte, waar kuddes geiten en buffels aan het grazen zijn, de herdersvrouwen zitten wat verder te keuvelen en maken van de buffelstront ‘taarten’. Die zullen ze later gebruiken als energiebron voor hun kookvuur. Buffel- en koeienvlaaien zijn hier namelijk ook heilig. De kans dat je hier in een koeienvlaai trapt is klein! Want hier wordt dit zorgvuldig (met de blote handen) samengeraapt om er ‘taarten’ van te maken. 

Een 10-tal minuten na onze aankomst daar aan de view point is Michiel er ook al. Zijn pizza was nogal pikant. Hij heeft die dus niet helemaal opgegeten. En voor 200 roepies kon hij met een tuktuk tot bij ons komen. 

De avond begint stilaan te vallen. Ook de herders drijven hun dieren samen en vertrekken. Tijd voor ons om ook terug te keren naar Delavant. Op de terugkeer zien we op een grasveld langs de weg heel veel jongeren die cricket aan het spelen zijn. We verlaten de weg en wandelen via dit veld verder, zodat we even naar het cricket spel kunnen kijken. Meteen kijken heel wat blikken weer in onze richting en worden we aangesproken om mee te doen (allé: Bart en Michiel. Want vrouwen zie je dit hier niet doen).  Bart past (wie had dat gedacht ;-) ) Maar Michiel ziet dat wel zitten. Hij krijgt de knuppel in zijn handen en kort erna vliegt de bal zijn richting uit. En wat een beginnersgeluk! Hij mept OP de bal. De vliegt weliswaar met een mooie boog naar beneden. Maar dat vinden ze hier niet erg: er volgt een enthousiast applaus van de samengetroepte jongeren. :-)

Delavant brengt ons terug naar het hotel. We spreken af dat hij ons om 19 uur komt oppikken. En zo gebeurt het ook. Hij brengt ons naar een barbecue restaurant, dat eigenlijk zowat aan de overkant van de straat gelegen is. Maar hier steek je niet zomaar de straat over: in de berm staan betonnen blokken. En het dwarsen van deze (hectische) straten is niet altijd een evidentie. Delavant is hier op onze trip een beetje onze beschermengel: hij zorgt echt goed voor ons, en wijst ons op wat we wel en wat we beter niet kunnen doen. Elke, onze contactpersoon van het reisbureau Evaneos (gelegen in India) heeft duidelijk een goede chauffeur voor ons gekozen! Daar zijn we heel blij om! En ook de hotels die ze voor ons geboekt heeft bevallen ons heel erg.  En ‘t is ook fijn te merken dat Elke heel vaak contact heeft met onze chauffeur. Maar ook met ons. We kunnen haar echt alles vragen. We zijn met ons gat in de boter gevallen!  :-)