Dag 8 - Op visite bij Agristo

We staan vandaag iets vroeger op, want we willen tegen 8 uur vertrekken naar regio Bijnor, waar Agristo gelegen is waar Michiel stage doet.

Het belooft een lange rit te worden. Michiel deed er een paar dagen geleden 11 uur over om van Agristo in Agra te geraken. Van ons ging het gelukkig vlotter. Dat komt omdat onze chauffeur tolwegen neemt: er moet betaald worden, maar we winnen op deze manier veel tijd.

En ook nu weer lijken we ogen te kort te komen. De wegen zijn een bonte mix van weggebruikers. Vooral de zwaar beladen vrachtwagens en karren zijn hier opvallend. Want verder weg van de stad wordt er heel veel aan akkerbouw gedaan. Vooral suikerriet, aardappelen en graan zijn hier belangrijke gewassen. Karren en vrachtwagens worden buiten proportie geladen.  Reglementering naar belading van een voertuig kent men hier niet. Of men trekt zich er niets van aan! Het is voor Delavant soms millimeterwerk om voor te kunnen steken. Maar telkens slaagt hij er toch weer in. Ongelooflijk!

Wist je dat de aankoopprijs voor een hectare landbouwgrond hier evenveel kost als in ons land?!?

Onderweg stoppen we aan een typisch wegrestaurant om een snelle hap te eten. Dat doen ze hier uit gele plastieken borden en kommetjes. Ik heb er zelf niet veel zin in. Mijn spijsvertering heeft er even genoeg van. 

We stoppen onderweg nog om wat fruit, groenten en schapenvlees te kopen. Want vanavond koken we zelf, voor ons en Stefanie en Matthijs (het Belgische koppel dat Agristo hier aanstuurt). Onze chauffeur weet wel een goed adres onderweg. Ik had gedacht dat we bij een supermarkt zouden stoppen. Niks van. Groenten en fruit kopen we aan een kraampje onderweg.  En het schapenvlees haalt Bart samen met Delavant in een ‘beenhouwerij’ achter een hoekje. Michiel en ik moeten in de auto blijven zitten. Geen idee waarom dat zo moest… De beenhouwerij blijkt een plek te zijn waar een stuk van een schaap aan een haak in de lucht hangt. Er wordt een stuk voor ons afgesneden. Dat is het dan…. De beenhouwer in India.

De laatste 30 kilometer gaan traag vooruit: de wegen zijn slecht: putten, bulten, druk verkeer, smalle wegen. 

Tegen iets voor 16 uur komen we aan bij Agristo. We melden ons aan en krijgen onze kamer toegewezen. 

We krijgen een rondleiding in het bedrijf, waar zo’n 110 werknemers aan de slag zijn. Indrukwekkend! 

Daarna gaan we aan de slag om het avondmaal te koken: Moussaka.Want we willen een Europees gerecht klaarmaken. En hiervoor vonden we (mits wat kleine aanpassingen) quasi alle ingrediënten voor. Gehakt malen is niet zo’n evidentie. Met het nodige geduld proberen we om de stukken vlees fijn te snijden. Want het malen met de vleesmolen blijkt toch niet zo evident. De moussaka schotels gaan bij Stefanie en Matthijs in de oven, want in de keuken van Michiels verblijf zijn er geen ovens. 

We hebben een gezellige avond, en de moussaka, die smaakt lekker. :-)