bezoek aan Selogriyo

Na een verkwikkende nachtrust van zo'n 12 uur (die enkel 'verstoord' werd door de gebedenzangen van een zware mannenstem die om 4u30 's nachts door de boxen weerklinken) staan we tegen 9u00 aan de ontbijttafel. We eten buiten, onder een afdak. Het hotel biedt zelfs geen mogelijkheid om binnen te eten ! Het is hier altijd mooi weer! Enkel de ferme regenbuien brengen hier af en toe verfrissing... Dus koud wordt het hier nooit.

We nemen een lekker ontbijt, dat bestaat uit noodles, een groentenmix, kip in reepjes, toastbrood, (reuze!)kroepoek, mini-banaantjes en koffie, thee of fruitsap. We vullen rijkelijk onze buikjes, iets wat we achteraf gezien beter niet hadden gedaan.

Hary, onze chauffeur, staat al van voor 9 uur voor ons klaar. (We spraken om 10:00 af! :-)  ) Er rijdt ook een extra man mee, die Hary de weg toont naar Selogriyo. Onderweg geeft die ons wat extra info van wat we onderweg zien. Af en toe houden we halt om wat foto's te kunnen nemen.

Aangekomen aan het Selogriyo gebied, rijden we door kleine straatjes. De wegen worden alsmaar smaller. Hary parkeert de wagen tussen 2 huizen waar een 'parking' is aangelegd.  Daar staan 3 mensen voor ons klaar: 1 gids, die ons zal vergezellen tijdens de wandeling, en 2 'dragers': zij brengen onze picknick naar boven tot bij de tempel.

We wandelen door een zeer mooie streek en krijgen heel wat uitleg over de rijstteelt.

Eenmaal boven zien we een kleine tempel, die dateert uit de jaren 800. Toerisme is hier nog niet groots. Geld voor een restauratie is er nog niet. Dus wordt de tempel met 2 grote spanbanden 'bijeen' gehouden. 

Wij voelen ons al een even grote attraktie als die tempel: voortdurend staren mensen ons aan en vragen ze om met ons op de foto te mogen. Onze gids lacht en zegt dat we 1 euro per foto moeten vragen ! :-)

Als we willen vertrekken wordt er een foto van ons genomen en komt iedereen die daar aanwezig was er bij staan. Grappig !

We wandelen de berg terug naar beneden, maar volgen nu een paadje tussen de rijstvelden. Zo kunnen we de verschillende fases van de rijstteelt van dichtbij bekijken. 

Als we terug bij het busje komen en willen vertrekken, weigert dat te starten. Hary is een beetje gegeneerd. Maar we helpen hem duwen en plots schiet hij in gang. De airco heeft het wel begeven, dus zweten we nog een beetje meer...

Op de terugweg houden we hier en daar halt aan kleine marktjes en winkeltjes. Het is bijna genant hoe we aangekeken worden. Opnieuw staren alle ogen ons aan. een gezin met de brommer stopt zelfs en komt vragen om op de foto te mogen met ons. en nog een foto, en nog één.