Dag 11 - Op stap in de Himalaya

13 maart 2023 - Nainital, India

Half 11, zo laat hebben we afgesproken met Delevant om naar het startpunt van de wandeling te rijden.

We hebben dus meer dan tijd genoeg om op het gemak een ontbijt te nemen. We blijken alleen te zijn in het restaurant, waar ook het ontbijt kan genomen worden. Maar er staat niets klaar. Even beginnen we te twijfelen of er wel ontbijt voorzien is. Jawel, dat was elke ochtend inbegrepen. We zijn hier wellicht de enigen in het hotel. Maar al gauw brengen ze 2 bordjes vers fruit, het typische Indische brood (maar met een pikant smaakje er in), toastbrood met yoghurt, komkommer en tomaat ertussen, en een pot rijst met curry en wat groenten er in. Eerlijk? Ik heb daar niet zo veel zin in. Een simpele boterham met choco zou ook goed zijn. ;-).  En dat is ook wat Michiel ervan denkt: als ons eerste bordje toastbrood op is vraagt Michiel nog een portie brood zonder beleg. Hij haalt wat chocolade in onze kamer. Dat zal ons smaken!  Helaas. Dat laatste hebben ze niet gesnapt: er zit weer yoghurt, tomaat en komkommer tussen.  Dat kan je er ook van tussenuit schrapen. 

Half 11 intussen. We vertrekken naar de plaats van afspraak. Via ongelooflijk smalle wegjes leidt Delavant zijn wagen naar de hoofdweg. Het is echt millimeterwerk!  Het verbaast met dat de wagen nog 2 spiegels heeft!

Onze gids staat ons al op te wachten. Het is een jonge gast, een echte natuurliefhebber. Hij gaat elke dag wandelen hier in de streek. Ofwel met toeristen, of met zijn honden.  Er zitten hier (gelukkig) geen beren. Wel jachtluipaarden.  Maar die zijn bang van mensen. Ze doden enkel dieren. Oef… fijn te horen.  We beginnen de wandeltocht en horen het lawaai van de stad nog altijd. Hopelijk komt er een moment dat we enkel de natuur horen….

En ja hoor! Onze gids loodst ons naar kleiner wordende paadjes over de bergen. Hij vertelt dat de meeste toeristen per paard de wandeling naar enkele uitkijkpunten doen. Er zijn wel toeristen die wandelen, maar het is een minderheid. Of ze komen met een groep en maken er dan een camping/trekking van. Europeanen, zoals wij, dat gebeurt niet vaak dat die een wandeling boeken. Maar iemand moet de eerste zijn!

Met veel passie en liefde voor het vak begeleidt hij ons van de ene heuveltop naar de andere. We zien witte apen (die hebben een zwart gezicht, maar een wit lijf). Gevaarlijk zijn ze niet, tenzij je alleen bent. Even verderop zien we een paar herten. Wist je dat de Indische overheid een verbod ingesteld heeft op het jagen op herten? Wie hier een hert schiet en betrapt wordt, vliegt levenslang (!) de gevangenis in!

Rond 15u zijn we terug aan de wagen. Delevant rijdt ons terug naar het hotel. Helaas…. Op een paar honderd meter voor het hotel is de weg afgesloten. We moeten verplicht een weg inrijden… en de héle toer rond het meer doen om zo aan het hotel te geraken.  

We frissen ons op en gaan dan weer de stad in. Het is rustiger dan gisteren. Geen weekend meer, dus veel minder Indische toeristen. We verkennen de buurt nog eens. En we kiezen een plekje waar we vanavond iets willen eten.   Het is volgens Tripadvisor de beste plek hier in de buurt. En dat kunnen we beamen! 

Foto’s