Van Rehoboth naar Sesriem

6 juli 2019 - Sesriem, Namibië

In tegenstelling tot de voorbije weken sliepen we vannacht veel. Tegen 21u lagen we al onder de wol in onze daktenten.  We hadden van thuis voor elk van ons een slaapzak mee. De jeepverhuurfirma (we huren hier een jeep die voorzien is van alle nodige materiaal om te kamperen) gaf ons voor elk ook een slaapzak. En omdat de nachten nu toch flink koud kunnen zijn (korte tijd geleden was het tot min 5!) kregen we ook nog 5 extra fleecedekens mee. De Slaapzakken trokken we over elkaar om te slapen, 't fleeceke in de slaapzak. En 't was perfect van temperatuur! Dieren hebben we vannacht niet gehoord. Ofwel waren ze er niet, ofwel zijn we er niet van wakker geworden omdat we te moe waren. 

Om 7u30 horen we de eerste kampeerders al vertrekken. Wij beslisten om pas om 8u uit onze tenten te kruipen. We hebben allemaal goed geslapen. Dythe, Michiel en Lowiek liggen met 3 in één tent, van 1m60 breed. Om meer plaats te hebben ligt Michiel in het midden, met zijn hoofd ter hoogte van de voeten van Dythe en Lowiek. Lowiek had blijkbaar wat last gehad van Michiels beweeglijke voeten. Maar dat was dan ook het enige probleem. Liever dat dan in een tent op de begane grond slapen... We hadden aanvankelijk een extra tent gereserveerd, voor mocht het wat krap zijn voor de Kids. Maar niemand zag dat zitten om daar te slapen... En ik moet eerlijk bekennen: ik ook niet. Liever hoog en veilig weg van de mogelijke nachtelijke dierlijke bezoekers... 😁😁😁

Tegen 10 uur kunnen we vertrekken. Vrij laat dus. Maar we hebben niet echt haast. Vandaag staat er een rit van zo'n 260 km gepland, richting Sesriem.

Onderweg stoppen we nog eens in Rehoboth, om er nog wat inkopen te doen. Vooral water hebben we veel nodig. Want het is hier uitzonderlijk warm en droog voor de tijd van het jaar. We gaan een willekeurige winkel binnen. Het lijkt een Afrikaanse versie van de Belgische Metro:  er worden vooral grote verpakkingen verkocht. De uitbater blijkt tevreden met ons bezoek, en vraagt meteen of we alles vinden. De mensen zijn hier echt heel hulpvaardig...!

We rijden verder. Onderweg zien we bavianen, stokstaartjes, massa's geiten, koeien, paarden, springbokken,...  Ook een uitgebrande vrachtwagen staat er gewoon nog op de weg. De lading (nieuwe poutrelles) liggen ongeschonden op de aanhangwagen. De vrachtwagen zelf is helemaal uitgebrand... Het lijkt wel een oorlogstafereel. 

De wegen die we berijden zijn brede banen die vol liggen met zand en steenbrokken. Het is opletten waar je rijdt. Een tegenligger kruisen of iemand die je inhaalt is telkens een spannende onderneming: het stof waait op, waardoor we telkens een paar seconden weinig tot niets kunnen zien. Op vlakkere stukken kunnen we aan de stofwolken al zien dat er een tegenligger aankomt.  

Om half twee beslissen we voor middag te eten. We hebben vanalles mee om onze boterhammen te beleggen. En de frigo die in de jeep zit houdt alles lekker koel. We stoppen aan een zeldzame boom op de weg. En 't is meteen duidelijk dat we niet de eersten zijn die daar halt hielden. Op de grond liggen heel wat glasscherven.   Maar we hebben honger en beslissen hier te blijven om te eten. We zoeken ons elk een steen om op te zitten en beleggen onze boterhammen.   Als we bijna klaar zijn, zien we een paar honderd meter verder een kudde geiten onze richting uit komen. Ze worden voortgedreven door 2 honden en 2 herders.  Eén van de hondjes komt kwispelend naar ons toe. Hij weet blijkbaar dat er soms iets lekkers te verkrijgen valt. Wij kunnen hem blij maken met een stukje kaas en wat brood. Het beestje geniet er van. 

Onderweg stoppen we nog om wat hout te kappen en te sprokkelen. Elke kampeerplaats is uitgerust met een vuurplek, waar je kan koken of gewoon rond het vuur kan zitten. Maar omdat er meestal geen hout in de buurt te vinden is, kapt Bart met Lowiek grote stukken hout, ikzelf verzamel kleine takjes om het vuur aan te steken. 

Tegen 15u30 komen we aan in Sesriem. Dat is een plek waar veel campings en lodges zijn, die als uitvalsbasis dienen om de Sossusvlei (een uitgedroogd moeras met restanten van oeroude bomen. Daarrond zijn hoge duinen gelegen.) De zonsopgang is blijkbaar prachtig.   Om op tijd te kunnen vertrekken kozen we een camping binnen de omheining van het park. Kampeerders van op die kamping mogen al om 6u45 het natuurdomein binnen rijden om dan nog een rit van 60 km te doen tot aan de Sossusvlei zelf. 

Maar eerst nog een potje koken vanavond.  In de Spar van Windhoek kochten we ingrediënten voor spaghettisaus. Maar helaas zit koken op het houtvuur er niet in: er is zoveel wind, de buren zouden alle rook over zich heen krijgen. Het wordt dus koken op het gasvuurtje dat in de jeep zit.  

Het wordt weer 'vroeg' opstaan morgen. Daarom kruipen we weer vroeg in onze tenten:  om 20u kruipen we in onze slaapzakken.  

​​​

Foto’s

1 Reactie

  1. Fabienne:
    13 juli 2019
    Zo spannend allemaal! Met zelfs een beetje Chirokampgevoel!