Erindi

Vanmorgen hebben we een wandeling met een gids gepland:  een 'plateau hike'. Ik sta weer op met een pruttelende maag... Vannacht had ik er nochtans geen last van... 

Na  een ontbijtje (jawel:muesli met dikmelk en wat fruit en brood met beleg voor ons Dythe) haasten we ons om tegen 7u45 aan de receptie hoger op de camping te zijn. We komen 5  minuutjes te laat toe.  Maar dat blijkt niet erg: de gids komt zelf maar tegen 8u toe. 

Het is Wesley. Al is dat niet zijn echte naam. Eigenlijk heet hij Kaviarta (of zoiets). Maar toen hij destijds naar school ging, gaven ze hem daar een andere naam. 

We starten met 5 gezinnen aan de wandeling. Wesley vertelt ons over zijn afkomst en levensdoel. Hij woont op 270 km van hier, maar kon via een vriend deze job als gids krijgen. Daar is hij heel blij om. En hij doet er alles aan om die te behouden. In zijn familie zijn ze maar met 2 die werk hebben. 65% van de Namibianen is werkloos! Ze leven van 3 grote inkomstenbronnen: mijnbouw (maar dit wordt steeds schaarser), landbouw (maar dit wordt ook altijd maar moeilijker, omdat het hier altijd maar droger is en het onmogelijk wordt om vee te kweken) en als laatste is ook toerisme ook een belangrijke inkomstenbron. Wesley benadrukt dat hij heel blij is dat we zijn land komen bezoeken en doet een warme oproep om ook anderen warm te maken om naar hier te komen. 

De wandeling is niet lang (slechts 3 km) maar duurt zo'n 3 uur. Geregeld stoppen we om uitleg te krijgen over wat we zien, over de Namibische cultuur en de natuur.  Plots houdt Wesley halt: hij toont ons de sporen in de grond van een luipaard. Volgens hem zijn die sporen van de dag  ervoor: hij ziet dat aan de kleine blaadjes van de struiken die al in de sporen zijn gewaaid.  Hij legt ons ook uit hoe hij het verschil ziet tussen de sporen van een cheetah en een luipaard. 

Na de wandeling houden we eens de 'grote kuis' in onze valiezen. Want Wesley deed een oproep om kledij en andere dingen die we kunnen missen mee te geven met hem naar zijn dorp. Daar is  echte armoede. Hij engageert er zich met een neef  ook om  32 kinderen een basis aan onderwijs te geven. Eigenlijk wilde Wesley maatschappelijk werker worden.  Maar door het overlijden van zijn ouders (heel kort na elkaar) is hij daar moeten mee stoppen. Maar zijn levensdoel wil hij, ook zonder diploma bereiken: zwakkeren uit de maatschappij helpen, door hen te leren vissen, en niet door hen vis te geven!

We pakken nog eens in zetten koers richting Erindi: een natuurdomein met ook wilde dieren.   Vanavond zagen we er zelfs  3 krokodillen en 2 nijlpaarden. 

We proberen nog even om onze kampeerplaats om te ruilen voor een lodge. (voor ons rugske...) Maar de meerprijs va 6500 NAD (zo'n 300 euro extra!)  vinden we er toch wel over. 

Maar  de  kampeerplaats is wel dik  in orde: met een afgesloten badkamer met douche, wastafel en toilet, buiten een frigo met diepvries en een afwastafel,... 

We halen onze matras uit de daktent en verhuizen die naar de sanitaire ruimte: die kan er nét in!

Benieuwd of we morgen met een minder 'gebroken' rug zullen opstaan... 😏