Dag 9 - een dag vol bedrijfsbezoeken

Half 8. De wekker maakt ons wakker. Het bed voelde gisteren hard aan. Maar ook harde bedden kunnen een goede nachtrust geven!  Douchen en dan een ontbijtje nemen. Euhhhhh neen. Er komt geen water uit de kraan. Ook de wc doorspoelen lukt niet. In Michiels kamer blijkbaar hetzelfde probleem.  Michiel hoort even bij de security: de pomp is kapot. Men probeert het defect zo snel mogelijk te herstellen. Niet erg. Een ochtend niet douchen is nu ook geen ramp! En ‘t is eens iets anders om je te wassen met flessenwater. ;-)

Vandaag staan een paar bezoeken gepland. We beginnen met de rietsuikerfabriek.  W A T  een megafabriek! We worden er onthaald, met water, koffie, nootjes, koekjes,…  En daarna starten we het geleid bezoek. Bij de aanvang zijn er 3 medewerkers die ons op sleeptouw nemen. Maar na korte tijd is de groep uitgegroeid tot een veel ruimere bende. We kunnen er het productieproces volgen van begin tot einde. Tijdens onze rit naar de fabriek hadden we hele kolonnes vrachtwagens voorgestoken, beladen met suikerriet. Van mega ver (ik schat verschillende kilometer) stonden die al aan te schuiven. 

De fabriek zelf is donker. Met veel trots tonen ze ons het hele productieproces. Niet alle details begrijpen we. Want hun Engels is moeilijk te verstaan. En bovendien is er heel veel achtergrondgeluid. We beklimmen trappen omhoog en omlaag, lopen over stalen platen op plateaus. De ‘vloer’ lijkt een lappendeken van stukken staal, met hier en daar een (brede) gleuf of gat. Een omheining is er soms, maar niet altijd. Het contrast met de veiligheidsinstructies in ons land is gigantisch. 

Ze tonen ons doorheen de verschillende productiefases stalen van de suiker, en we proeven van rietsuikersiroop, grove suiker en fijne suiker. Ongelooflijk dat de suiker aan het eind van het proces zo wit, fijn en puur is!

Een volgende stop is bij een aardappelopslagplaats van Agristo. Ook daar is het fascinerend te zien met welke eenvoudige, maar toch ingenieuze systemen men de aardappelvoorraad stockeert en bewaart: de combinatie van de specifieke vloerconstructie (houten vloer met brede luchtgaten), de dubbelwandige buitenmuur waardoor men koude lucht kan aanvoeren, de koelinstallatie die doorheen het hele gebouw geïnstalleerd is. Alles wordt nauwlettende gemonitord: op een 20-tal plaatsen zijn sensoren geplaatst, waarmee men continu een heel aantal parameters kan consulteren, en afhankelijk van die resultaten worden koelsystemen in gang gezet of uitgeschakeld.

We rijden aansluitend naar een akker waar momenteel aardappelen worden geoogst. Die werden in oktober geplant. Ze demonstreren hoe een tractor de aarde omwoelt en de aardappelen aan de oppervlakte brengt. De rest is pure handenarbeid: aardappelen oprapen en in  zakken verzamelen. Die zakken worden in vrachtwagens tot aan het bedrijf gereden en daar verwerkt.

Op de terugweg naar Agristo stoppen we bij een baksteenfabriek. Zo kom je er hier heel wat tegen langs de weg: van ver zie je de rijen bakstenen staan, en centraal op het terrein (op een heuveltje) staat een grote schoorsteen. We wagen het er op om hier willekeurig bij een bedrijf langs de route te stoppen en vragen of we eens een kijkje mogen nemen. In eerste instantie merken we dat de verantwoordelijke er niet staat voor te springen. Maar hij doet teken dat het goed is en geeft een medewerker die ligt te rusten de opdracht om ons rond te leiden. Maar na korte tijd zien we dat hij ons volgt, én hij geeft ons na korte tijd enthousiast uitleg. 

Het productieproces verloopt in een cirkel. Vooral vrouwen maken de bakstenen. Het bakken zelf gebeurt in die ‘heuvel’, waarin een vuur wordt gestookt dat tot 9000 graden gaat. 

Na de rondleiding vraagt hij of we een tas thee willen drinken. We durven niet weigeren.  Maar blijkbaar hebben ze dit niet op het bedrijf! Hij geeft de medewerker wat geld. En die springt op zijn brommer. Een kleine 10 minuten later is hij terug. Met een thermoskan waarin een soort thee zit, en 5 typische stenen tasjes. Van gastvrijheid gesproken!!

Tegen iets na 15u zijn we terug in Agristo. We genieten van wat vrije tijd: Michiel en Bart doen samen een looptochtje. En ik doe de was en strijk. ‘s Avonds kookt Bart een typisch Europese maaltijd: gebakken aardappelen met gestoofde suikerbonen en gebakken kip. Want morgen vertrekken we iets meer naar het Noorden en zullen we niet meer zelf koken. Gegarandeerd wordt dat weer een week (meer) spicy eten!